Zeilboot Tanzania, Zanzibar
Door: Nanneke van der Heide
Blijf op de hoogte en volg Nanneke
20 September 2017 | Zambia, Mfuwe
Op Zanzibar heb ik met een deel van onze groep een zeiltocht gemaakt. Ik wil even een koppeling maken met de zeilboot in Kaapstad. Anja, een Duits meisje wat nu sinds enige tijd in Londen woont, heb ik leren kennen via een vriend van Aaron, die hij tijdens de beer pong avond van het hostel in de kroeg had ontmoet. Dit was dezelfde avond dat ik Aaron leerde kennen. De dag (op donderdag in mijn eerste week) dat Aaron was aangekomen in het hostel, was ik met Chelsie en Pablo in een huurauto naar Kaap de Goede Hoop gecrost. Met Mem was ik daar al geweest, toch heb ik een hele andere dag beleeft. We hebben gebruncht bij een restaurant die snert met rookworst servereerde ;) Smaakte natuurlijk 'nergens' naar, of tenminste niet naar grootmoeders recept. Daarna belandden we bij Boulders Beach, waar je de Pinguïns kunt spotten. In plaats van een kaartje kopen, namen we een sluiproute en moesten we klouteren over de grote rotsen op het strand. Ik was de klungel van het stel en schaafde mijn kuiten open. Kon ook maar één zijn... Bij Cape Point mocht ik het stuur overnemen :) Chelsie en Pablo hebben de wandeling gemaakt en ik heb ze aan de andere kant opgehaald. Woepwoep, voor het eerst links gereden!! Thuis heb ik altijd haast, nu had ik ruim een uur de tijd van A naar B. Dus het maakte geen drol uit als ik twintig keer zou verdwalen, werd één keer, normaliter doe je er zo'n tien minuten over namelijk. Ik heb heerlijk genoten van mijn momentje alleen en kon éven op adem komen. Rond een uur of 16 uur hebben we een late lunch gehad in een duur visrestaurant. Ik deelde met Chelsie een kingfish en een vistartaar. Mmm!
Donderdagavond, een week later, op mijn laatste avond kreeg ik de mogelijkheid om gratis mee te gaan op een zeilboot. Anja was uitgenodigd door één van de crewleden. Hij had haar random op een middag aangesproken toen ze bij de haven (Waterfront) in de zon op een bankje zat. Anja zag het niet zo zitten, maar later kwam ze hem weer tegen. Hij was serieus en zei dat ze meer mocht uitnodigen. Meer werd alleen ik :) Met binnenkomst een glaasje champagne, de zon zien zakken in de zee, dekentjes, álles wat ons hartje begeerde. Het was geen simpel zeilbootje, dit was een exclusieve catamaran/jacht. Anja en ik hadden Aaron nog mee proberen te krijgen, maar hij wilde niet mee, met de gedachte dat het een treurig bootje zou zijn. Suffert! "Had ons nou maar gelooft", zei ik later tegen Aaron. Nu heb je iets héél speciaals gemist!
De zeilboot op Zanzibar was niet treurig, maar wel gewoon basis. Plassen in de zee en krap naast elkaar zitten. Wel een koelbox met genoeg drinken en bier voor na het snorkelen. 's Middags mochten we een stukje op een catamaran. Dit leek er niet eens op haha. Een heel smal, lang houten bootje, waar je om en om aan een kant moest zitten en je moest bukken door de zeilen die soms moesten draaien van richting. Ach, leuk juh!
Wat niet zo leuk is dat mijn eigenwijze houding overal naar voren komt. Ik keek telkens verschrikt naar de rode lichaamsdelen van de meiden en dacht dat ik zelf alleen maar mooi bruin zou worden of mijn witte melkbenen hetzelfde zouden blijven. Totdat ik 's avonds onder de douche ging en tot mijn grote verbazing ik meer rood dan bruin verkleurd was... Mijn onderrug, bij mijn bikini sluiting, mijn décolleté en mijn kuiten zijn hebben de zon iets teveel op zich gekregen. De boottocht is nu twee dagen geleden, maandag dus, en ik crepeer nog van de pijn als ik tegen een rugleuning aan zit of op mijn bed ga liggen. De mini after sun gaat zo wel heel snel, Nanneke....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley